Hoogtepunten: 

Het weerzien van de familie in Canada.           Yellow Stone Park.           Lake Loise.

1994.

Heel vaak vragen we: " pa zullen we eens naar je broer Tinus in Canada gaan?". Op 1 januari 1994 gaat hij overstag. Wij kunnen het bijna niet geloven en laten hem snel een contractje ondertekenen. We bellen naar de familie in Canada. Ze vinden het heel erg leuk en we besluiten te gaan. Helaas door ziekte gaan we niet in 1994 maar in 1995. Pa en ma hebben enorm genoten en wilden zelfs voor een 2e keer naar Canada. In 1999, ze waren 80 en 78 jaar, zijn we weer geweest!

Ma noemde het "Een onvergetelijke reis". 

                                                        Het contractje, ondertekend door pa.

De jongste broer van mijn vader woont sinds 1950 in Canada. Wij zijn de eerst Hollandse familie die hem bezoeken. Mijn oom is in 1952 gehuwd met een Indiaanse Canadese vrouw. De drie zoons, ook Indiaans (omdat de moeder Indiaans is) zijn volwassen. Indianen zijn de First Nations, zo noemen zij zich zelf ook. Ze behoren bij de "Nuu Chah Nulth" stam.

Midden: Pa en ma onderaan de trap van het vliegtuig. In Frankfurt moeten we bij deze trap onze koffer aanwijzen. Dan de trap op en vliegen naar Vancouver.

Onderweg genieten we van het uitzicht in het vliegtuig, vooral de Baffin Eilanden en Baffin Bay zijn erg indrukwekkend. Maar ook de Rocky Mountains zijn heel erg mooi vanuit de lucht.

Vliegen boven: Baffin Bay. Vliegen boven de Rocky Mountains. We zijn er bijna, de rivier Fraser is zichtbaar.

Na een emotionele aankomst gaan we met onze 8 familieleden dineren in Vancouver, met een prachtig uitzicht over de haven. Wat een warm welkom en we hebben een gezellig etentje met heel veel mooie verhalen.

Tinus, Pauline, Hugh, Cliff, Colin.  Sophie en Holly. (van Kerry ontbreekt een foto).

Uitzicht van het restaurant in Vancouver. Met het watervliegtuigen vliegveld. En een radarboot.

We slapen de 1e nacht samen met onze familie in Vancouver in Hotel "De Landis".

Hotel De Landis.       Uitzicht vanuit mijn kamer over Vancouver.

Harbour House, bovenin het draaiende restaurant hebben we ons 1e Canadese ontbijt. Het uitzicht tijdens het ontbijt vanuit Harbour house. Je ziet nu Stanley Park en N. Vancouver.

Pa en Tinus, voor de Totem Palen in het Stanley Park.

Via het Stanley Park rijden we over de Lion Gate Bridge via Noord Vancouver naar Horses Hoe Bay, West Vancouver. De auto 's gaan mee op de boot en we varen in 1 uur en 50 minuten van Horseshoe Bay naar Nanaimo op het Vancouver Eiland.

Vele auto 's moeten wachten tot de volgende boot. We varen uit de haven Horses Hoe Bay. Vancouver ver achter ons. We laten de bergen van het vaste land achter ons. Prachtige eilandjes. Kaart: Bij het x is het vliegveld. We komen aan bij Nanaimo op het Vancouver Eiland. 

Voor ons zien we langzaam Vancouver Island dichter bijkomen. In Nanaimo gaan we van de boot. We gaan via Parksville naar Qualicum Beach. Hier maken we een strandwandeling. Het is mooi weer.

Qualicum Beach, aan de overkant ligt het vaste land.            Cathedral Grove.

Dan bezoeken we Cathedral Grove, een heel oud en bijzonder oerbos. Bomen van 800 jaar oud! In Coombs bezoeken we het winkeltje "Geiten op het dak", de geiten lopen echt op het dak. Dan gaan we langs Cameron Lake naar het huis van mijn oom en tante in Port Alberni.

 Coombs, Geiten op het dak, pa rechts en Tinus links.  Cameron Lake, vlak voor Port Alberni.  Welkom in Port Alberni. Totempaal in de haven van Port Alberni.

Nu gaan we naar het huis van mijn oom en tante in Port Alberni, Vancouver Island.

Huis en erf van mijn oom. De straat naar voor en achter v.a. huis. Zelfs een beer bij de buurman op de weg. De brievenbussen staan aan het eind van de straat. Het huis. Dakpannen, ze zijn van hout!

De Somass River. Aan de andere kant woont Cliff. Huis en bedrijf van neef Cliff, ook neef Hugh heeft hier zijn kantoor. Voor het begin van een reservaat staan deze bordjes van de First Nation. Uitzicht van een zijstraat.

Tijdens de barbeque, die te ere is van onze komst, zijn 70 mensen. Halverwege de barbeque zong een groep Indiaanse kinderen een welkomslied voor ons. Wat indrukwekkend! Wij zijn de 1e Hollandse familie die mijn oom en zijn familie bezochten. Wat was iedereen blij met onze komst en wat verwenden ze ons. Ongelofelijk veel kado 's hebben we gekregen, van voor ons vreemde mensen, van familie of vrienden van oom Tinus en tante Pauline. We kregen  o.a. een mooie Indiaanse trommel, een Indiaanse basket, een Indiaanse schilderij en "Braker" petjes.

Barbecue ter ere van onze komst. Indiaanse kinderen zingen een welkomslied voor ons, Holly, 3e van links. We krijgen kado 's eerst een toespraakje. Holly, Amalia, pa, Reg en ma, met de drum. Van Reg krijgen we de drum. Van zijn vrouw Amalia een basket. Ze heeft de basket gemaakt terwijl ze blind was. Ze is in 2002 overleden. De print krijgen we van Art Thomson en zijn gezin. Art overleed in 2003.

Neef Cliff heeft een Electricien Bedrijf. Deze heeft hij 3 jaar geleden van mijn oom overgenomen toen deze met pensioen ging. Hij woont en heeft zijn bedrijf  in het "Indianen Reservaat", dit is mede omdat hij als First Nation voordelen krijgt als hij daar zijn bedrijf heeft. Ze hoeven hier geen belasting te betalen. Mijn 2 andere neven werken voor de First Nation in Port Alberni en Vancouver.

Pa trots tussen de neven Hugh en Cliff, voor de bedrijfsauto van Cliff. Cliff zijn bedrijf, hij is elektricien.  Hugh heeft hier ook een kantoor. Cliff aan het werk. Kaartje waar het bedrijf van Cliff is en waar ze wonen. First Nation sign bij Colin op zijn kantoor in Vancouver.

Kaart Port Alberni. Gemeenschapshuis van de First Nation aan de Somass River. Brug over de Somass River. Hier begint het reservaat van de First Nations, zie bord. Ziekenhuis. Haven Port Alberni met de houtfabriek.

We zien de houtfabriek waar mijn oom heeft gewerkt voordat hij een eigen bedrijf begon. Hugh laat ons meerdere Indianen Reservaten zien en de haven van Port Alberni. Scholen, kerken en het ziekenhuis. De haven en wat grote winkels.

Kaart met de weg de Pacific Rim Hwy van o.a. Port Alberni en Tofino. Benzine pomp en winkel in het Indianen Reservaat. Weg langs Kennedy Lake, op weg naar Tofino. Kennedy River, Ina, pa, Tinus en Pauline gaan over de rotsen naar de rivier. Kennedy River. Trail waar we een wandeling hebben gemaakt.

In Ucluelet gaan we bij familie van mijn tante koffie drinken en bezoeken haar galerie, met mooie Indiaanse kunst. Zij hebben ons een Walvis tour aangeboden bij Jamies Whaling in Tofino, a $ 46 p.p. Om 14 uur zijn we in het centrum van Tofino en gaan we een walvis tour maken. Iedereen moet een dik oranje pak aan en wij gaan met 12 personen op de boot. Voor de kou krijgen we handschoenen en een muts mee. Eerst zien we een Eagle nest, moeder Eagle zit er boven op. Na een half uur varen tussen prachtige eilanden door zien we de eerste walvissen. Even later zien we heel veel walvissen. Whaw wat indrukwekkend!

In de boot op zoek naar walvissen, pa, Tinus en Pauline. Oranje pak. Walvis Tour met Jamies Whaling. Walvissen. Eagle op nest.

Als we weer terug gaan zien we enkele watervliegtuigjes bij Tofino. Mijn oom ging voor zijn werk op die manier vaak een klus doen, want er zijn dorpjes op Vancouver Island die alleen per boot of vliegtuig te bereiken zijn. We logeren in Hotel Tin Wiss. Prachtig gelegen aan het strand van de Pacific Oceaan. 's Avonds dineren we in het centrum van Tofino. Al mijn neven en andere familie zijn ook gekomen. We kijken tijdens het diner uit over de haven van Tofino en zien de watervliegtuigjes stijgen en landen.

Tofino. Uitzicht vanaf Tin Wis, pa en ma kijken naar Japan. Maar op de kaart zie je het is te ver....Pauline, Ina en Tinus voor het Tin Wis hotel. Hotel Tin Wis, vanuit de zee (kaart). Toffino in het midden, Tin Wis r.o. bij het strand. Rotsen in de zee, voor het hotel. Op het strand aangespoelde bomen. Uitzicht van het hotel Tin Wis, Tofino.

We overnachten met de hele familie in hotel Tin Wis, de eigenaar is ook een First Nation. Vanuit je kamer loop je zo naar het strand. We maken met zijn allen een heerlijke strandwandeling.

's Avonds gaan we dineren in Tofino. Watervliegtuig voor het restaurant. Restaurant, waar we 's avonds dineren, met uitzicht over het water, aan de achterkant een mooie winkel met Indiaanse kunst. 

Roy Herny Vickers Gallery in Tofino. Baskets in de gallery. Kunst in de gallery. Wij gaan weer terug van Tofino naar Port Alnerni.

Port Alberni. Lunchen in Port Alberni, met uitzicht op de haven. De toren beklommen. Uitzicht vanaf de toren. Wat ik nu nog niet weet maar... bij x en xx zit ik in 1995, 1999, 2004, 2008 en 2009.

Zalm. Duncan. Hotel Stay 'n Save, Victoria. Beacon Hill Park. Besneeuwde bergen van Amerika. China Town in Victoria. Empress Hotel. Parlementsgebouw met de vele lampjes.

Museum van de First Nations. De Hollandse bakker in Victoria. Market Square, een leuk winkelcentrum in Victoria.

Butchart Garden.

Pa en ma genieten enorm van Butchart Garden. Pa, ma, Tinus en Pauline, genietend van elkaar en de tuin op het bankje. Tinus en Pauline tussen de rozen. Genieten.

Op de terugreis naar Port Alberni bezoeken we nog Chemainus. Een Indiaans dorpje waar steeds minder werk gelegenheid was. Ze hebben geprobeerd om toeristen te lokken en dat is gelukt. Ze hebben door het hele dorp prachtige muur schilderingen, indrukwekkend.

Chemainus. Muurschilderingen.

Vanavond een barbeque bij de oudste broer van mijn tante, George en zijn vrouw Mathilda. Zij wonen ook in het Indianen reservaat. Nu zijn er 25 gasten ter ere van onze komst. Het is erg gezellig, we ontmoeten steeds meer mensen.  Na de bbq een kampvuur waarin we marsmallows bakken. Helaas is George overleden in 2005. Ter nagedachtenis aan hem hebben ze een kookboekje gemaakt, met zijn favoriete gerechten en verhalen van familie en vrienden met herhinneringen aan hem. Een prachtig boekje!

George en Mathilde Watts. Boekje te gedachtenis aan George (na zijn overlijden gemaakt in 2005).  Zalm op de barbecue. BBQ, voor het huis van George, vooraan Eileen, Pauline en ma.  Hugh en familie bakken marshmallows na de BBQ.

Tinus bakt elke zondagmorgen pannenkoeken. Ma en Pauline, ze verstaan elkaar niet maar hebben altijd veel plezier samen. Beide overleden, 2007 en 2013.

Na de pannenkoeken maken we even een wandeling in de nieuwe woonwijk t.o. het huis van mijn oom. Dan ontmoeten we in de straat van mijn oom, Nederlanders die hier al 40 jaar wonen, ze komen uit Een en Zevenhuizen. Zij vinden het leuk om Nederlanders te ontmoeten en we moeten even binnen komen voor koffie. Zij vragen ons hoe wij toch bij de "Indiaanse familie" binnen komen, want dat is hun nooit gelukt. Tja, wij zijn familie natuurlijk. Eenmaal terug van de wandeling, gaan we met zijn allen nog even naar de stad.

Nieuwe woonwijk t.o. huis van mijn oom.                            Winkelstraat in Port Alberni.

's Middags bezoeken het Sproat Lake en zien de "Waterbombers", dit zijn watervliegtuigen uit de 2e Wereld Oorlog. Deze hebben als thuis basis: Spoat Lake. De waterbombers worden vaak gebruikt bij bosbranden in Canada of Amerika. We bezoeken enkele boerderijen en kwekerijen rond Port Alberni, o.a. een slachterij, een komkommerkwekerij en een veebedrijf. Eigenlijk zijn er maar 8 grote boeren bedrijven rond Port Alberni. Mijn oom kent ze allemaal, want hij heeft vroeger wel bij ze gewerkt. Bij 1 boer is mijn neef Cliff nu aan het werk.

Sproat Lake met de waterbombers.  Samen met Tinus bij een boer op bezoek.

's Avonds weer een barbeque, nu bij Eileen, de jongste zuster van mijn tante. Ook zij woont in het Indianen Reservaat. We kregen een prachtige toespraak en een mooie print van haar. Eileen is in 2013 overleden. Haar man Dave is leider van de bosbouw en bosbond van West Canada. Er zijn 25 personen. Het regende en we moeten daarom onder een afdakje zitten. Het is plots kil, pa krijgt een jas van Dave. Wat ik nu nog niet weet maar in 2008 zie ik 3 beren in haar tuin. Ze had me gebeld dat er beren in haar tuin liepen.

Print gekregen van Eileen. BBQ achter Eileen haar huis, Hugh, pa (met zijn jasje van de bosbouw aan) en ma. Huis van Dave en Eileen. Wat ik nu nog niet weet maar in 2008 zie ik beren bij haar in de tuin. De beren zie je net boven de rode ton. Eileen belde me dat er beren in haar tuin liepen, ik was er snel. (2008). Eileen is in 2013 overleden.

Port Alberni, Stamp River. Pa, ma en Tinus.

We verlaten het Vancouver Island. Dan gaan we door het drukke Vancouver. Mijn oom brengt ons naar het camper verhuurbedrijf. We hebben nog een camper gehuurd. En gaan daarmee een rondreis maken door de Rocky Mountains en gaan via Yellow Sone Park weer terug naar Vancouver. Dan komt ook de familie weer naar Vancouver en hebben we daar nog een weekend samen. In de sub pagina is onze camperreis te bekijken.

             Maar wat hebben we nu al genoten en veel gezien.